Yes that's right. Het leven hier begint steeds meer 'normaal' te voelen. In het begin waan je je echt in een andere wereld. Geen/weinig fietsers, huh? Heel veel groen hier in de winter, huh?? En dan ook de massa aan zelfscanmogelijkheden in de supermarkten, huh?? Dat hebben wij alleen bij de wat grotere supermarkten. Maar je raakt aan alles gewend. Mooie gekleurde vogels in het wild, huh? een possum in de boom, een watte?! De eerste keer roep je bij alles huh en ooohh of ahhhh. Nu is het: ja het is hier groen, kijk alweer een possum, ja iedereen rijdt links ikzelf ook. No big deal. Uiteraard blijven dingen me nog steeds verbazen hoor! Maar langzaam maar zeker worden dingen ook hier gewoon voor me. Inmiddels wil ik er zoveel mogelijk op uit. Elk vrij uurtje ben ik op pad. Alleen of met anderen en vaak aan het hardlopen of wandelen. Heimwee heb ik niet echt. Ofja dat is niet het goede woord. Tuurlijk mis ik een aantal mensen heel erg zo ook het basketballen in mijn team en werken met lieve collegas enzovoort. Maar al met al zou ik nu zeker nog voor geen goud terug naar Nederland willen. De moeilijkste momenten heb ik meestal na het skypen/facetimen met Pim of mama. Zo fijn om dat 'bekende' te horen. En dan wil je ze het liefst even kunnen knuffelen. Maar dat kan dus niet en dan komen de tranen. Maar dat is na een half uurtje ook gelukkig weer voorbij. Overigens maakt dat whatsapp ook dat iedereen slechts een paar seconden van me verwijderd is. Wat het voor Pim en mij ook makkelijk maakt om elkaar 10x per dag een 'duckface' foto te sturen (sorry lief het is gewoon TE grappig ik moest het vertellen) ;)

Oke dan nu mijn verhaal over de afgelopen dagen. Zondag de 11e ben ik eerst op eigen houtje naar het strand vertrokken. Andere au-pairs hadden geen tijd en het was een prachtige dag dus dan maar alleen op pad! Ik was daar vrij vroeg dus heb lekker een boekje aan het strand gelezen ook al was het toch wel vrij koud met de wind (ongeveer 17 graden). Gelukkig kreeg ik toen bericht van Eva dat ze nog even langskwam. Dus toen gezellig een wijntje gedronken (gratis want we hadden er lang op moeten wachten), gekletst en een wandelingetje gemaakt. Superdag!

Maandag heb ik de kleinste de hele dag. Bij mij is ze super lief meestal. Maar zodra ouders thuis zijn kan ze toch een partij zeuren en huilen. Pfff! Anyway. Dinsdag even met Eva snel beetje hardgelopen en naar de Queen Victoria Market geweest en daar een lekker warme aussie hoodie gekocht (handig voor dit weekend!). Inmiddels duren mijn werkdagen langer omdat nu ze overal naar toe moet rijden. I was approved for driving! Om even mijn werkweek te schetsen:
Maandag werken van 6.30am tot 5.45pm
Dinsdag van 6.30 am tot 8.30am en dan van 3.30 pm tot 6.30 pm (Taekwondo voor de oudste)
Woensdag van 6.30 am tot 8.30am en dan van 3.30pm tot 7pm (Piano lessen voor de oudste)
Donderdag van 6.30 tot 8.30 en dan de rest van de dag vrij.
Vrijdag-zaterdag-zondag over het algemeen vrij!
Zoals je ziet vrij veel vrije tijd! Die ik opvul met lezen/hardlopen en koffie drinken en zo af en toe even richting stad of winkels.

Woensdag heb ik tevens een pakketje naar Pim gestuurd. For the record: that's crazy expensive. Dus don't feel left out. He's the only one who gets one because otherwise I would be broke!
Donderdag ben ik naar de shoppingmall in Chadstone geweest. Wich is a bad idea if you don't have at least $200 to spend. Kijken kijken niet kopen (vooruit heb 1paar laarsjes gekocht voor $25) not that bad! Ik denk als een Karlijn Willemsen of een Diede Munnik hier zou zijn dat ze zich kapot zouden shoppen. Heb al echt veel typische Karlijn en Diede dingetjes gezien. Hihi! Echt héél veel leuke kleding en sieraden hier. Overigens is Chadstone echt een plek om te verdwalen. Ik heb zo'n 5x verdeaald geweest en dat MET plattegrond. Shame on me!

Dit weekend ga ik met Irene, Cyrille en Renée een nachtje kamperen. Let's see how that turns out!! Zin in!!!

Doeiiii!